ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ

ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΛΕΣΧΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2015 – ΜΑΙΟΣ 2016

Οι δύο Παιδικές Λέσχες Ανάγνωσης της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Αγίας Παρασκευής, του Παραρτήματος Κοντόπευκου και της Κεντρικής, ολοκλήρωσαν τον κύκλο τους για τη χρονιά 2015 – 2016.
Η τελευταία μας συνάντηση κατ΄ έθιμον είναι αφιερωμένη στο παιχνίδι, στις αγκαλιές και στις ευχές για καλό καλοκαίρι!!!
Η Παιδική Λέσχη Ανάγνωσης του Παραρτήματος Κοντόπευκου λειτούργησε φέτος για 6η χρονιά και της Κεντρικής Βιβλιοθήκης για 5η χρονιά.
Αυτό σημαίνει ότι γονείς και παιδιά αγαπούν και στηρίζουν τη δουλειά μας, πράγμα που μας δείχνει ότι είμαστε στο σωστό δρόμο και μας δίνει μεγάλη χαρά.
Τα βιβλία που επιλέχτηκαν και φέτος, άρεσαν στα παιδιά γιατί δουλεύτηκαν με ενθουσιασμό, όπως μας λέει το ημερολόγιο της Λέσχης. Εκεί καταγράφονται όλα όσα λέμε και κάνουμε στη διάρκεια της χρονιάς.
Τα παιδιά συζήτησαν, ζωγράφισαν και έπαιξαν με βασικό άξονα την ιστορία που άκουσαν.


Για να δούμε λοιπόν αυτά τα βιβλία, που κάποια είναι κοινά για τις 2 Λέσχες Ανάγνωσης:

«Ο Πλούτος» του Αριστοφάνη, σε διασκευή για παιδιά από τη Σοφία Ζαραμπούκα, εκδόσεις Κέδρος.
Τι φταίει άραγε που ο Πλούτος δε μοιράζεται σε όλους τους ανθρώπους; Μήπως φταίει το ότι ήταν τυφλός και δεν έβλεπε; Ποιος του πήρε το φως του και γιατί; Ερωτήματα ζωτικής σημασίας που απασχολούσαν ανέκαθεν τους ανθρώπους και οι απαντήσεις δίνονται από τον παππού Αριστοφάνη σ’ αυτό το βιβλίο.
Ο Πλούτος και η Φτώχεια σε κοινωνικό επίπεδο. Τι σημαίνουν για τον καθένα από μας τα χρήματα;

«Το αυγό» της Εύας Βακιρτζή, εικ. Νικόλας Ανδρικόπουλος, εκδ. Πατάκης
Ο Βίκτωρας είναι ένα παιδί που δεν θέλει να βγει από το αυγό του. Μάλιστα αυτό το αυγό έχει ένα άσπρο, πολύ σκληρό τσόφλι. Και να σκεφτεί κανείς πως ο Βίκτωρας δεν είναι κλωσσόπουλο. Είπαμε είναι ένα παιδί μόνο που διαφέρει λίγο από τα άλλα παιδιά.
Πως αισθάνεται ο άνθρωπος με αυτισμό; Μόνο ο ίδιος μπορεί να απαντήσει.

«Χριστουγεννιάτικη ιστορία» του Κάρολου Ντίκενς, εκδ. Ραδιοτηλεόραση (ένθετο περιοδικού)
Η παλιά, γνωστή ιστορία του τσιγκούνη Εμπενίζερ Σκρουτζ, στον οποίο μια παραμονή Χριστουγέννων συνέβησαν τόσα πολλά που του άλλαξαν τη ζωή. Όλοι μας έχουμε ευκαιρίες που θα μας βοηθήσουν να γίνουμε καλλίτεροι άνθρωποι. Αρκεί να΄ χουμε μάτια και αυτιά ανοιχτά.
Τι είναι ένθετο περιοδικού ή εφημερίδας; Κάρολος Ντίκενς, κλασικός συγγραφέας. Κλασική λογοτεχνία. Τσιγκουνιά.

«Ελληνικά Παραμύθια», εκλογή Γ. Α. Μέγα, εικ. Φωτίου Κόντογλου& Ράλλη Καλίδη, εκδ. το ΒΗΜΑ
Απ’ αυτή τη συλλογή παραμυθιών  διαβάζουμε τους «Δώδεκα Μήνες» και βλέπουμε την αντίθεση ανάμεσα στην καλοσύνη και την κακία, ανάμεσα στην αισιοδοξία και την απαισιοδοξία.
Τι είναι λαϊκό παραμύθι; Τιμωρία και ανταμοιβή.

«Οι φτερόγατες» της Ursula K. Le Guin, εικ.   S.D.Schlinder, εκδ. Σμίλη
Μια γατο-οικογένεια με φτερά. Μάλιστα! Πετάνε σαν τα πουλιά και ζουν πολλές περιπέτειες. Θα θέλατε να τις δείτε;
Το παράδοξο που γεννάει το αστείο. Με τι γελάμε;

«Το δικό τους ταξίδι» της Αργυρώς Πιπίνη, εικ. Μαριλένα Μελισσηνού, εκδ. Καλειδοσκόπιο
Ο Κοσμάς και η Λουκία, όπως όλα τα παιδιά, αγαπούν πολύ τον παππού τους. Τα γεράματα έρχονται και φέρνουν πολλές αλλαγές στην συμπεριφορά του παππού. Τα παιδιά βιώνουν αυτές τις αλλαγές και όταν έρχεται η ώρα  να κλείσει τα μάτια του, τα παιδιά ξέρουν πως θα τον θυμούνται πάντα, γιατί είναι ένα κομμάτι της ζωής τους, πολύ αγαπημένο.
Ο θάνατος ενός αγαπημένου ανθρώπου και πως τον αντιμετωπίζουμε.

«Του Δωδεκαήμερου και της Λαμπρής» της Ζωής Καναβά, εικ. Σπύρος Γούσης, εκδ. Αποστολική Διακονία
Από τις ιστορίες της «Λαμπρής» διαβάζουμε «Τα Μανουσάκια». Δυο γειτονικά χωριά, δυο ομάδες παιδιών από κάθε αντίπαλο χωριό και στη μέση ο Μυλάωντας  που στην όχθη του, φύτρωναν τα μανουσάκια. Μόνο  εκεί φύτρωναν πουθενά αλλού και κάθε ομάδα  τα ήθελε για τον δικό της στολισμό του επιταφίου. Κάθε χρόνο γίνονταν ομηρικές μάχες ανάμεσα στα παιδιά, αλλά φέτος …
Τι είναι διήγημα; Τι μπορεί να σημαίνει ένα μπουκετάκι μανουσάκια, ξεχασμένα μέσα σε μια τσέπη;

«Ρομπέν των Δασών» από τη σειρά «Μύθοι και Θρύλοι» των εκδόσεις Κέδρος. Αγγλικός θρύλος, εικονογράφηση  Φρεντερίκ Ροβίρ.
«Ρομπέν των Δασών» από τα «Κλασσικά Εικονογραφημένα» των εκδόσεων Ατλαντίς
Ο γνωστός υπερασπιστής των πτωχών και των αδικημένων. Ο εξαίρετος τοξότης φίλος του βασιλιά Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου και εχθρός του κακού Αντιβασιλέα Ιωάννη του Ακτήμονα. Όλα ξεκίνησαν όταν έφυγε ο Ριχάρδος  για ένα μεγάλο ταξίδι και άρχισε να βασιλεύει  ο σκληρός Ιωάννης. Τότε ο Ρομπέν  αναγκάστηκε  να καταφύγει στο δάσος του Σέργουντ.
Τι είναι θρύλος; Γιατί τον ξέρουμε μέχρι σήμερα σαν προστάτη των φτωχών και των αδυνάτων;

«Η φάλαινα που βγήκε στη στεριά» των Charles Fuge & Karen Hayles, εκδόσεις Καλειδοσκόπιο.
Η Λένα είναι μια μεγάλη στο μέγεθος αλλά μικρή στην ηλικία, φάλαινα. Ζει  στο Βόρειο Παγωμένο Ωκεανό ανάμεσα σε παγόβουνα μαζί με τους φίλους της. Τα βάσανά της ξεκίνησαν όταν μετά από ένα μεγάλο άλμα της έξω από  το νερό, προσγειώθηκε πάνω σε ένα κομμάτι πάγου και έμεινε εκεί πονεμένη και ακίνητη.
Είμαστε φιγουρατζήδες; Τι είδους φίλους έχουμε;

«Δαβίδ και Γολιάθ» αφήγημα από τη βίβλο από τη σειρά «Μύθοι και Θρύλοι»,  εκδόσεις  Κέδρος.
Ένας άνισος αγώνας μεταξύ του δυνατού Γολιάθ και του αδύνατου Δαβίδ που είχε μια αναπάντεχη εξέλιξη, γιατί ευτυχώς δε νικάει πάντα η σωματική δύναμη. Μετράνε κι άλλα στη ζωή για να κερδηθούν οι αγώνες, όπως το μυαλό και η ψυχή.
Μπορεί να νικήσει και ο πιο αδύναμος σε έναν άνισο αγώνα. Όλα γίνονται καμιά φορά.

«Γούτου Γουπατού» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, εικονογράφηση Νικόλας Ανδρικόπουλος, εκδόσεις  Παπαδόπουλος.
Μανολιό τον είχανε βαφτίσει αλλά όλοι τον φώναζαν Γούτου Γουπατού. Κι αυτό γιατί ο ίδιος μην μπορώντας να μιλήσει σωστά εκφραζόταν με τον δικό του τρόπο. Ένα παιδί διαφορετικό αλλά αγαπητό και αποδεκτό από την κοινωνία του χωριού του.
Στην αγροτική Ελλάδα τα παλιά χρόνια και ο διαφορετικός άνθρωπος είχε τη θέση του. Ήταν ενταγμένος.

«Ειρήνη», του Αριστοφάνη, διασκευή και εικονογράφηση Σοφία Ζαραμπούκα, εκδόσεις Κέδρος.    
Από τον παλιό καιρό που ζούσε ο παππούς Αριστοφάνης, είχε τεθεί το ερώτημα. Όταν τελειώσει ο πόλεμος και έρθει η ειρήνη αυτοί που φτιάχνουν και αυτοί που πουλάνε όπλα, τι θα κάνουν;
Ο πόλεμος και οι παράπλευρες απώλειες. Προσφυγιά και μετανάστευση.

ΕΠΙΜΥΘΙΟ

Συνήθως τα παιδιά που έρχονται σε μια Λέσχη Ανάγνωσης, είναι αυτά που αγαπάνε τα βιβλία και τις ιστορίες. Αυτό είναι το κοινό στοιχείο της ιδιαίτερης αυτής ομάδας.
Στις συναντήσεις μας, εκτός από αυτή την αγάπη που μοιραζόμαστε, μαθαίνουμε να σεβόμαστε τον εαυτό μας και τους άλλους. Να εκφράζουμε άφοβα την άποψή μας, τη θέση μας και τη γνώμη μας πάνω στα θέματα που συζητάμε. Να αναπτύσσουμε τη σκέψη μας, την εκφραστικότητά μας και βέβαια τη φαντασία μας. Όλα αυτά που κερδίζει ένας άνθρωπος με την ανάγνωση της λογοτεχνίας, εκτός βέβαια απ΄ την ευχαρίστηση.
Γιατί εμείς είμαστε αναγνώστες και όχι καταναλωτές βιβλίων, όπως λέει ο κανόνας της Λέσχης μας.
Λίλα Πατρόκλου, συγγραφέας παιδικών βιβλίων
Υπεύθυνη για τις Παιδικές Λέσχες Ανάγνωσης της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Αγίας Παρασκευής Μουσείο Αλέκου Κοντόπουλου.

Εκτύπωση Email